aşk, yan masaldaki kız ...

















__________“ kopunca tutunduğu yerden
toprağa dahi düşmeden
sessizce dağılıp yiten

herşey için ”
.
.
.

beni şarkının müsait bir yerinde indirsene kaptan
kalbim şarkıdan
nabzım ilk nakarattan
hemen önce bitti

bilmem ki kaç durak ağlanır şimdi.

rüzgarını azıcık yüzüme de sürsene mevsim
bak ceplerimin yerini dahi bulamıyor ellerim
bak gözlerim adımın aydınlığından ne kadar da uzak
şimdi böyle kaç sokak mendil
böyle kaç adım ıslak
ve bu yağmur
daha ne kadar kirpiklerimi azarlayıp duracak

mağlubuyum bir derdin.

*
*
*

beni şehrin bir kuytusunda haklasaydın ya akşam
haklasaydın da bitseydi tüm eşyaları kırık kalbimin göçebeliği
erseydi nihayete yorgun tarihçesiyle gövdem
zaten takatim saçaklardan
inancım mazgallardan
aktı
süzüldü gitti
şimdi kaç mevsim sürer kimbilir
bir bulutun beni yenden sevmesi

bana birazıcık müsade edemezmiydin zaman
henüz geldim bir hatıranın simsiyah saçlarından
henüz çıkarttım üstümün yalandan mutlu dışarısını
ve silmedim bile duruyor hala yaramın makyajı
yaram ki bir bıçağın en değersiz işi
ama şimdi bunu hiç şiir etmeyelim isterim
çünkü daha satır çizgileri olmayan bir hayata düzgün cümleler sıralamam
ve dışardan girmenin yasaklandığı bir mutsuzluğa
umut dizileri
bulmam
lazım

hala en çok söylemediklerimdeyim.

*
*
*
beni şarkının müsait bir yerinde indir lütfen kaptan
çünkü kalbim şarkıdan
nabzım ilk nakarattan
ah ! vazgeçtim gerisini fısıldamaktan
vazgeçtim
içim, dışım kadar özelliksiz
varlığım ömrüm kadar anlamsız
ıssız bir güz kadar kalbim
ve ruhum kendi dalgınlığında enkaz

öldükten sonraki hayatımda da ölmek, tek dileğim.

peşimi bir bırakmadın be ! mutsuzluk
oysa bütün kaçış biletleri eski
oysa bütün gemileri batık
ve denizleri kuru
yolları her mevsim kapalı birinin
gözlerinde koyu bir kırışıklık
nefesinde, titreyen bir zayıflık
olarak kaldın
keşke binlerce tekrarın birinde
öyle dalıp gitmişken yine birlikte
hani herşeyin kaybolacağını sandığımız o ufuk çizgisine
gitmişken
ve dönmüşken
dönmüşken yine hiçbir ağrımız kaybolmadan kendimize
pes etseydik
ve durup bir cümlenin aniden bitiveren ucunda
ayaklarımız ayrı ayrı ama ellerimiz bitişik
öyle kısacık bakıştıktan sonra
bıraksaydık kendimizi
bıraksaydık
asılı kalacağımız o sonsuz boşluğa
geride birkaç paket ıslak tütün
ve bakışlarımızı tarif için var edilmiş şu güzün
bir yerinden kopup
dağılıp yitseydik
kalsaydı aşk hiçliğimizde
kalsaydı öyle
kalsaydı hep
yan masaldaki kız gibi
yabancı

hep yabancı
içimize

ben bir başka şarkının ölüsüydüm ..

____ ^^



.

___________________


hiç uzatmadan ve kurnazlık peşinde koşmadan : )
sözümü tutamadığım için özür dilemek istiyorum ki dilerim
bu da bana ders olmuş olsun bir daha asla söz vermem yazı üzerine : )
hayatla uğraş, bir şeylere dal, bir yerlere hayallen ne bileyim bir şeylere sıkıl
bir şeyler için delir yahut öyle tekrar tekrar bezip dur kendinden derken
bazen yazmaya ne vakit ne de iç isteği olmuyormuş sahiden .

umarım dikkate alınır bu saydıklarım : ) ve umarım özür bir karşılık bulur
hem bir sözü geç olsa da tutmak, hiç tutmamaktan daha iyidir : ) nee !? öyledir tabi : )
hep güzel gün, dileğimle ...