aşk, yan masaldaki kız ...

__________“ kopunca tutunduğu yerden

toprağa dahi düşmeden

sessizce dağılıp yiten

herşey için ”

.

.

.

beni şarkının müsait bir yerinde indirsene kaptan

kalbim şarkıdan

nabzım ilk nakarattan

hemen önce bitti

bilmem ki kaç durak ağlanır şimdi.

rüzgarını azıcık yüzüme de sürsene mevsim

bak ceplerimin yerini dahi bulamıyor ellerim

bak gözlerim adımın aydınlığından ne kadar da uzak

şimdi böyle kaç sokak mendil

böyle kaç adım ıslak

ve bu yağmur

daha ne kadar kirpiklerimi azarlayıp duracak

mağlubuyum bir derdin.

*

*

*

beni şehrin bir kuytusunda haklasaydın ya akşam

haklasaydın da bitseydi tüm eşyaları kırık kalbimin göçebeliği

erseydi nihayete yorgun tarihçesiyle gövdem
zaten takatim saçaklardan

inancım mazgallardan

aktı

süzüldü gitti

şimdi kaç mevsim sürer kimbilir

bir bulutun beni yenden sevmesi

bana birazıcık müsade edemezmiydin zaman
henüz geldim bir hatıranın simsiyah saçlarından

henüz çıkarttım üstümün yalandan mutlu dışarısını

ve silmedim bile duruyor hala yaramın makyajı

yaram ki bir bıçağın en değersiz işi

ama şimdi bunu hiç şiir etmeyelim isterim

çünkü daha satır çizgileri olmayan bir hayata düzgün cümleler sıralamam

ve dışardan girmenin yasaklandığı bir mutsuzluğa

umut dizileri

bulmam

lazım

hala en çok söylemediklerimdeyim.

*

*

*

beni şarkının müsait bir yerinde indir lütfen kaptan

çünkü kalbim şarkıdan

nabzım ilk nakarattan
ah ! vazgeçtim gerisini fısıldamaktan

vazgeçtim

içim, dışım kadar özelliksiz

varlığım ömrüm kadar anlamsız

ıssız bir güz kadar kalbim

ve ruhum kendi dalgınlığında enkaz

öldükten sonraki hayatımda da ölmek, tek dileğim.

peşimi bir bırakmadın be ! mutsuzluk

oysa bütün kaçış biletleri eski

oysa bütün gemileri batık

ve denizleri kuru

yolları her mevsim kapalı birinin

gözlerinde koyu bir kırışıklık

nefesinde, titreyen bir zayıflık

olarak kaldın

keşke binlerce tekrarın birinde

öyle dalıp gitmişken yine birlikte

hani herşeyin kaybolacağını sandığımız o ufuk çizgisine

gitmişken
ve dönmüşken

dönmüşken yine hiçbir ağrımız kaybolmadan kendimize

pes etseydik

ve durup bir cümlenin aniden bitiveren ucunda

ayaklarımız ayrı ayrı ama ellerimiz bitişik

öyle kısacık bakıştıktan sonra

bıraksaydık kendimizi

bıraksaydık

asılı kalacağımız o sonsuz boşluğa

geride birkaç paket ıslak tütün

ve bakışlarımızı tarif için var edilmiş şu güzün

bir yerinden kopup

dağılıp yitseydik

kalsaydı aşk hiçliğimizde

kalsaydı öyle

kalsaydı hep

yan masaldaki kız gibi
yabancı
hep yabancı
içimize

ben bir başka şarkının ölüsüydüm ..

____ ^^

 

.

___________________


hiç uzatmadan ve kurnazlık peşinde koşmadan : )
sözümü tutamadığım için özür dilemek istiyorum ki dilerim
bu da bana ders olmuş olsun bir daha asla söz vermem yazı üzerine : )
hayatla uğraş, bir şeylere dal, bir yerlere hayallen ne bileyim bir şeylere sıkıl
bir şeyler için delir yahut öyle tekrar tekrar bezip dur kendinden derken
bazen yazmaya ne vakit ne de iç isteği olmuyormuş sahiden .
umarım dikkate alınır bu saydıklarım : ) ve umarım özür bir karşılık bulur
hem bir sözü geç olsa da tutmak, hiç tutmamaktan daha iyidir : ) nee !? öyledir tabi : )
hep güzel gün, dileğimle ...